|
हेर्दा हेर्दै झरिजाने फूल सम्झि नरुनु है तर्दा तर्दै मकिजाने पुल सम्झि नरुनु है मरिलानु केही छैन दुइदिने चोला हाम्रो हाँसी खुशी ज्युँनु जाती कुल सम्झि नरुनु है यथार्थमा जहाँ पनि घोडा चढ्ने मान्छे लड्छ अन्जानी मै भइदिने भुल सम्झि नरुनु है सपना जस्तो सुन्दर बिपना कहिल्यै हुन्न अधुरो ति रहरको हुल सम्झि नरुनु है अजम्वरी कोही छैन सृष्टि पछि अन्त्य हुन्छ बग्दा बग्दै सुकिजाने मुल सम्झि नरुनु है । चाँगे: ५, ताप्लेजुङ हाल: सिंगापुर |
Main Categories
Visitor's Comments !
